kotzo

[baita ere kotxo]

iz η adj
berezkotzat jotzen zaizkion ezaugarriak dituen gizona (indarra, ausardia, konfiantza…); baita alderdi fisikoari dagokionez ere.

  • Gizon hori kotxo ederra da. Ze ar ederra den!
  • Kotzuana iteu lagunen aurrian, baina egitan beldurti hutsa da.
  • Kattalin nazkatuta dago horrelako giro kotzoan lan egiteaz.

en butch.
es macho, machote.

sarrera erlazionatuak
mandar

 

« Hiztegiaren aurkibidera