garbi

1 adj [irain baten eskuinean]
erabatekoa.

  • Neska hori tonta garbi bat duk.
  • Faxista zerri garbia!

es completo -a, pedazo de.
fr espèce de.

sarrera erlazionatuak
alaen, bestelako, den bezalako, errepikatu, ez bestea, uxe, zotz (2)


2 adb
hilik.

  • Hots baten garbi utzi zuten.
  • Bazterra jo eta garbi gelditu zen.

es seco -a.

sarrera erlazionatuak
antzara(k) ferratzera joan (2), gastatu, hanka hoztu, mahutu, ziflatu; akatu, garbitu, kalitu, larrututa utzi, tragatu, txinkortu

 

« Hiztegiaren aurkibidera