garbi

1 adj [irain baten eskuinean]
erabatekoa.

  • Neska hori tonta garbi bat duk.
  • Faxista zerri garbia!

es completo -a, pedazo de.
fr espèce de.

sarrera erlazionatuak
alaen, bestelako, den bezalako, errepikatu, ez bestea, uxe, zotz (2)


2 adb
guztiz susperturik.

  • Garbi utzi nau sendagarri honek.
  • Garbi gelditu naiz lehengo gaitzetik.

es como nuevo.

 

3 adb
hilik.

  • Hots baten garbi utzi zuten.
  • Bazterra jo eta garbi gelditu zen.

en stone-dead.
es seco -a, tieso -a.
fr raide mort(e).

sarrera erlazionatuak
antzara(k) ferratzera joan (2), gastatu, hanka hoztu, mahutu, ziflatu; akatu, garbitu, kalitu, larrututa utzi, tragatu, txinkortu

 

« Hiztegiaren aurkibidera