konkor

[baita ere konkorrik]

adb
harrituta, estonatuta.

• Istripuaren berri jakitean, konkor geratu da.
• Hori egin balu, ikaratuta konkorrik utziko zituen herriko guztiak.
• Konkorrik nago ikusita zelako lan itzela ein duen auzokuak.

en knocked out, stumped.
es flipado -a, alucinado -a.
fr époustouflé(e), sidéré(e).

sarrera erlazionatuak
begiak talo, pasatuta, susunkordan, tutulurik, txokatuta; desarrimatu, esku bete euli utzi, flipa egin, konkortu; asko izan; borragarri, handi, on (2); txinka; atrapa (egin) hori!, bertan Bilbo!, harrapatu!, hau da hau!, hau marka!, tumatxa!

 

« Hiztegiaren aurkibidera