1 adj
[pertsona] ausarta, lotsagabea.
- Hauxe neskato harroa eta koska!
es lanzado -a, echado -a pa’lante.
sarrera erlazionatuak
irten, lantzoi (1); sudur printzak bereak izan
2 iz
haserrea.
- Sanoak ziren beti haren ahapaldi bortitz eta koskak ere.
en dander.
es cabreo, mosqueo.
sarrera erlazionatuak
barraldi, berotu (2), mutur beltz, mutur-salda, piperraldi, potro (4), takarraldi, xixka (1); aldrebestu
3 iz [baita ere kiska]
zorotasuna.
- Horrek koska badu.
es cuelgue, tiro.
sarrera erlazionatuak
pitzadura, pitzatu (3), tinbradura
« Hiztegiaren aurkibidera
Iruzkin berriak