1 iz
pertsona zitala, gizatxarra.
- Kulpik ez duen aingeru ona trapu gaiztotzat hartuta.
- Ni haren semia naiz, holako trapua, aitak etxetik aurrian bialitakua.
- Nire arreba duk, Patxi, baina etziak trapu zuzena.
en crook, rotter.
es sinvergüenza, mangante.
sarrera erlazionatuak
arrain, arrain zantar, exar, imelapur (1), txorikume
2 adj
[pertsona] ez ona; tranpatia eta fede txarrekoa.
- Hire semeak neska trapu hura ez din merezi.
- Ez hadi sartu negoziotan horrekin, trapu samarra duk eta.
sarrera erlazionatuak
esku-kako, korapilo (4)
3 adj
[asmoa, ekintza, negozioa] iluna, nahasia; badaezpadakoa.
- Gizon bat hasten bada ganadu-tratuan, ibili beharko du txit era trapuan.
es turbio -a.
« Hiztegiaren aurkibidera
Iruzkin berriak