1 iz
kezka nahasia; arazo edo auzi baten zailtasun nagusia.
- Hor zegok ba korapilo handia.
- Sexuaren korapiloa!
- Katalanek ez omen dituzte beren buruak espainiarren anaitzakotzat; hargatik korapilo haren ezin-askatua.
en mess.
es lío, movida, tema.
sarrera erlazionatuak
bokata (1), botiga (1), ixtorio, kaka-nahaste, madre (2), saltsa (1), saltsaio, txolopote (1), zilibokata
2 iz [osorik, buru-korapilo]
buruko nahastea.
- Neska horrek buru korapilo itzela dauka.
en mental fog, brain fart.
es cacao mental, empanada.
sarrera erlazionatuak
buruko saltsa; korapilo eginda, saltsatuta; kokotu, kokorrotu
3 iz
tranpa, engainua.
- Hitz ederrak ahoan, korapiloa kolkoan, zuk bezala hitz egiten duenak zerbait ezkutatu nahi du.
- Negozio garbia dun hau, ez din korapilo txarrik.
4 adj
iruzurtia, zintzoa ez dena.
- Badut Ameriketarik ekarria errauts bat misteriozkoa; denak prezatzen in nomine santian: zur, baxera, zango hautsi, oro hots! Egiten dukezue zure baitan: “Gizon korapiloa! Gezurra tripan xutik, hortik bizi eta oraino horren kopeta guri bere errautsaren sakatzeko”.
en crooked, tricky.
sarrera erlazionatuak
esku-kako, trapu (2)
« Hiztegiaren aurkibidera
Iruzkin berriak