zantzail

adj ƞ iz
(pertsona) harro eta oldarkorra, maiz delinkuentziara emana.

Hire lagun hoik zantzail batzuk besteik eztia!

en thug.
es macarra, matón.
fr loubard, voyou.

sarrera erlazionatuak
gizanarru, mandil, manduler

« Hiztegiaren aurkibidera