mandil

iz
gaiztagina; kale-oste bateko kidea.

  • Morroi hori mandil bat da, ez fidatu berataz.
  • Kaleko mandilen arteko borroka izan da gaurko iskanbila.

en crook; gangsta.
es maleante; pandillero -a.
fr malfrat, truand.

sarrera erlazionatuak
gizanarru, manduler, zantzail

 

« Hiztegiaren aurkibidera