mando

1 iz (irain.)
ergela.

  • Honen gizona izanik mando handi bat, azaldu da atian kolera bizian.

en fool, idiot.
es idiota, tonto.
fr idiot(e), imbécile.

sarrera erlazionatuak
aker, alotza, anbulo, asto [+ hitz-familia osoa], bulunba, ergelputz, ergeltzar, ertzo, eskalapoin, inbezil, kaikutzar, kakarra, kakazulo, kakaperru, lantzoi (2), mozolo (1), pitxo, potrobuztan, talo, tonto-harro, txingau, zakil; aje-ume, buruments, buru-urri, inuzente, ments; kaka jan

 

2 adj
handia.

Txakur mandoa duk hori.
Gezur mandoa esan dio.

en hell of a.
es del copón, pedazo de.

sarrera erlazionatuak
ale (4), baro, demas (1), garau, mortal (2), peazu, potro- [potro (6)], zaku

 

« Hiztegiaren aurkibidera