ertzo

adj ƞ iz
(pertsona) ergela; eroa.

• Ez egin kasurik, ertzo hutsa da.
• Gure izeba kasik ertzo da, zahar-zaharra da.

en dumb, moron; nutter.
es imbécil, majadero -a; pirado -a.
fr imbécile; cinglé -ée.

sarrera erlazionatuak
aker, alotza, anbulo, asto [+ hitz-familia osoa], bulunba, ergelputz, ergeltzar, eskalapoin, inbezil, kaikutzar, kakarra, kakazulo, kakaperru, lantzoi (2), mando (1), mozolo (1), pitxo, potrobuztan, talo, tonto-harro, txingau, zakil; aje-ume, buruments, buru-urri, inuzente, ments; kaka jan

 

« Hiztegiaren aurkibidera