katigu

1 adj
haurdun.

  • Katigu dauden emakumiei eragozten zitzaien dantzan bakarrik egitia.
  • Ezaguturik senarraren sospetxa eta zeloak bere sabel katiguan ikusten zuenaz.

en knocked up.
es preñada.
fr en cloque.

sarrera erlazionatuak
aldean eduki, ekartzeko egon; bete (3), izorratu (2), kargatu (1), poxelatu; fardel (2), hezur berri; maleta, tuntux

 

2 adj
droga  edo bizio baten mendeko.

  • Drogetan katigu dago.

en hooked.
es enganchado -a.
fr accro.

 

3 iz
droga edo bizio batek eragindako mendetasuna.

  • Katigu handia daukat tabakoarekin.

es enganche.

sarrera erlazionatuak
ausiki, lapa; katigatu, lapatu, perrotu

 

« Hiztegiaren aurkibidera