(b.e. allo!)
1 interj
zerbait egitera animatzeko hitza.
- Alo! goazen.
- Alo! habil berala!
- Alo, mutilak, alo, behar duzue dantzatu.
- Alo, goazen berriz ere ostatura!
- Ea! Alo ba!
- Alo, alo, guzia jakin behar dugu.
- Alo, utzak paper hori; salda hoztuko zaik!
- –Ba, sarri artio! –Ekarzu ba eskua, alo!
en come on!
es ¡ánimo!, ¡venga!
fr courage !
sarrera erlazionatuak
aista!, aurra!, eup! (2), geran!, hola (1)
2 interj
sorpresa edo nahigabea adierazteko hitza.
- Allo, behin bederen gauzak ontsa egin dituzte.
- Alo, alo; nai duna isilik egon?
en damn!, well! well I never!
es ¡vaya! ¡pero bueno!
fr ça alors ! tiens !
sarrera erlazionatuak
[leunak] aiko (3), berrogeia!, demontre!, hau da, e!, hola! (2), hospaz!, jes!, ou!, ozpina!, ziza! (1); [tartekoak] ala sarde!, amatxitxia!, amorratua!, arraioa!, futxo!, putz-erroskilla (2); [gogorrak] amaperra!, amatxerria!, brrrrtxo!, fula! (1), futro!, kaka (3) [indargarriekin], kaka morralean (2), kakazotz!, kontre!, ostiak eta bi, hamabi!, putalarru (1), txifarra!
« Hiztegiaren aurkibidera
Iruzkin berriak