artobero

1 iz ƞ adj
(pertsona) handiustekoa, buru-iritzia.

  • Artoberua bezala ari da bere burua famatzen.
  • Mutil artobero hauek beren burua nesken aurrean jakintsu egiten.

en stuck-up, bigheaded, puffed-up (person).
es (persona) creída.

sarrera erlazionatuak
ahuntz, arranpalo (1), bapo (4), gibel-gaizto, haizeputz, handiputz, harroputz, kaka-loratu, mandar, parrat (1), putz (4), putz-erroskilla (1), putzontzi, zorri piztu

 

2 iz ƞ adj
(pertsona) gogaikarria, aldetik kentzen zaila.

  • Bai artoberoa hire arreba, ez ziguk ba bakerik emango!

en pain in the butt.
es (persona) pegajosa, pesada.
fr casse-pieds, enquiquineur -euse.

sarrera erlazionatuak
burruntzi, enplastu, kakalardo, kaparra (1), mailu, potrozorri, tekela, txanpal, txaplata (1)

 

 

« Hiztegiaren aurkibidera