1 adj
harroa, handiustekoa.
- Ea ba nola sartuko dituzun arrastuan gazte arranpaluok.
en bigheaded, puffed-up, uppish.
es creído -a, subido -a.
fr bêcheur -euse, crâneur -euse.
sarrera erlazionatuak
ahuntz, artobero (1), bapo (4), gibel-gaizto, haizeputz, handiputz, harroputz, kaka-loratu, mandar, parrat (1), putz (4), putz-erroskilla (1), putzontzi, zorri piztu
2 adj
zalapartatsua, iskanbilatsua.
- Baditu lagun arranpalo batzuk kriston madreak antolatzen dituztenak.
es bullanguero -a, escandaloso -a.
3 adj
madarikatua.
- Baldekara esnia bota zidak. Txal arranpalua!
en bloody.
es puñetero -a.
fr fichu(e).
sarrera erlazionatuak
[arinak] arraio (1), bagastu, botiga (2), deabru, demonio, demontre, erre, futxo (2), kiskil, kontra, lupu, ozpin (1), putz (3), tzar, zentella, zulatu (5); [gogorrak] alu (2), bolatu (3), bort, golatu, herresta, gorotz, izorra, kaka (4), kakatsu (3), ostia, puta (5), zerri (2), zikin; [ezkerrean doazenak] demontreen, kaka (5), urde (2)
4 adj ƞ iz
dagokion baino gehiago hartzen duena; bizkarkina.
- Pintxopotean ibili zuan trago bakarrakin dozenerdi pintxo jaten, arranpalo alenak.
- Gu han, ezkontzan, eta hara non agertzen den Kepa arranpalua, bera gonbidatua izango balitz lez.
en grabby; freeloading, freloader.
es acaparador(a); gorrón -ona.
sarrera erlazionatuak
aprobetxategi, arraka, forogu, jantxakur (1), lanproi, limikari, linburdikari, uzkipitzer (2); pikatu; arrankatu, arrastelatu
« Hiztegiaren aurkibidera
Iruzkin berriak