urde

1 iz ƞ adj (irain.)
(pertsona) zitala, gorrotagarria; lizuna, zikina.

  • Urde zikina!
  • Badakit demokratek urde faxistatzat atxikiko nautela.
  • Urde batzuk zirela errusoak alemanekin bakea bereiz egiteari lotzen baldin baziren.
  • Urde kiskil horrek hankapian erabili ninduan egunetik.
  • Gizon urde hori tartetik kentzeko ene laguntzik behar badik, emanen zioat.
  • Hua urruti gorputz urde horren irudia hire pentsamendutik aienatu arte.

en bastard, rotter; slob.
es cabrón -ona; cerdo -a, guarro -a.
fr enfoiré(e), salaud(e); porc.

sarrera erlazionatuak
alu (1), alutzar, apo (1), apotxar, fuin, jinkalu, kerratu, krapaut, peste, perru (1), puta (3), putar (2), putruska (1), sats, simaur, tragadu, urdezta, zerri (1), zerriputa, zerritzar; balitxo, bordel, kakatsu (2), koipe-jario (1)

 

2 adj
irain baten aurrean jartzen den hitza, hura indartzeko.

  • Urde bilaua!
  • Ohoina! urde ohoina!
  • Urde alu zikina hi!
  • Arraio mila demonio, zer duk hik egun hola gelditzeko? Hue, urde alperra…

es puto -a.

sarrera erlazionatuak
demontreen, kaka (5)

 

« Hiztegiaren aurkibidera