1 iz ƞ adj (irain.)
(pertsona) zitala, gorrotagarria; lizuna, zikina.
- Urde zikina!
- Badakit demokratek urde faxistatzat atxikiko nautela.
- Urde batzuk zirela errusoak alemanekin bakea bereiz egiteari lotzen baldin baziren.
- Urde kiskil horrek hankapian erabili ninduan egunetik.
- Gizon urde hori tartetik kentzeko ene laguntzik behar badik, emanen zioat.
- Hua urruti gorputz urde horren irudia hire pentsamendutik aienatu arte.
en bastard, rotter; slob.
es cabrón -ona; cerdo -a, guarro -a.
fr enfoiré(e), salaud(e); porc.
sarrera erlazionatuak
alu (1), alutzar, apo (1), apotxar, fuin, jinkalu, kerratu, krapaut, peste, perru (1), puta (3), putar (2), putruska (1), sats, simaur, tragadu, urdezta, zerri (1), zerriputa, zerritzar; balitxo, bordel, kakatsu (2), koipe-jario (1)
2 adj
irain baten aurrean jartzen den hitza, hura indartzeko.
- Urde bilaua!
- Ohoina! urde ohoina!
- Urde alu zikina hi!
- Arraio mila demonio, zer duk hik egun hola gelditzeko? Hue, urde alperra…
es puto -a.
sarrera erlazionatuak
demontreen, kaka (5)
« Hiztegiaren aurkibidera
Iruzkin berriak