1 iz ƞ adj (irain.)
(pertsona) gaiztoa, zitala; esanahi zehatzik gabeko iraina.
- Lepoa hautsiko al duk, alu zerri zikin horrek!
- –Alua! –Nesketan galdua!
[erantzun gisa] - Latoso ederra dela alu hori.
en bastard, rotter.
es cabrón -ona, desgraciado -a.
fr connard/connasse, enculé(e).
sarrera erlazionatuak
alutzar, apo (1), apotxar, fuin, jinkalu, kerratu, krapaut, peste, perru (1), puta (3), putar (2), putruska (1), sats, simaur, tragadu, urde (1), urdezta, zerri (1), zerriputa, zerritzar, zipotz (2)
2 adj (oies.)
izen edo adjektibo bat indartzeko hitza, mespretxu kutsukoa; irainen eta hitz zantarren indargarria.
- Baina alferrik! Ez nituen zuhaitz alu haiek besterik ikusten.
- Abesti alu hori kantatzen jarri dira guztiak.
- Katu alu bat ere bagenuen tailerrean.
- Kaka aluat hitzat!
- Sasikume alua!
- Demonio alua! Nire diruarekin emakumetara joanda hi!
en fucking.
es jodido -a, puto -a.
fr putain de, de merde.
sarrera erlazionatuak
[gogorrak] bolatu (3), bordel, bort, golatu, herresta, gorotz, izorra, kaka (4), kakatsu (3), ostia, puta (5), putruska (2), zerri (2), zikin; [arinak] arraio (1), bagastu, botiga (2), deabru, demonio, demontre, erre, futxo (2), kiskil, kontra, lupu, ozpin (1), putz (3), tzar, zentella, zulatu (5); [ezkerrean doazenak] demontreen, kaka (5), urde (2)
« Hiztegiaren aurkibidera
Iruzkin berriak