arraio

1 adj
madarikatua.

• Petral, zikin urde arraioa!
• Zoro arraioa!
• Eta hik, arraio horrek begira zenbat odol isurtzen duan.
• Emakume arraio hark ez zuen hitz egiteko lotsarik.
• Hura iskanbila musika arraio harekin!

es condenado -a, puñetero -a.

sarrera erlazionatuak
[arinak] arranpalo (3), bagastu, botiga (2), deabru, demonio, demontre, erre, futxo (2), kiskil, kontra, lupu, ozpin (1), putz (3), tzar, zentella, zulatu (5); [gogorrak] alu (2), bolatu (3), bort, golatu, herresta, gorotz, izorra, kaka (4), kakatsu (3), ostia, puta (5), zerri (2), zikin; [ezkerrean doazenak] demontreen, kaka (5), urde (2)

 

2 iz
egin aditzaren ekintza indartzeko erabiltzen den hitza.

• Errebenta arraio ingo al dik!
• Astuak surra ler arraio in dio putarrez.
• Txiki arraio egina gelditu zen.

 

« Hiztegiaren aurkibidera