izorratu

1 ad (oies.)
gogaitarazi; kalte egin, hondatu.

  • Bapo izorratu du horrexek jendia.
  • Oraingoan, ondo izorratu naiz.
  • Bazterra jo eta kotxe guztia izorratu du.
  • Urdailetik zeharo izorratua nabil.
  • Izozkailua izorratu da.

en bug, piss off; bust, bugger up; have it, get buggered.
es joder(se).
fr faire chier, emmerder; baiser, niquer, faire foirer, (se) bousiller.

sarrera erlazionatuak
inpromatu; aforratu; aforra zaitez!, inproma zaitez!, izorratzea (aski) duzu!, izorra zaitez!; hau izorratzea (hau)!

 

2 ad
haurdun geratu edo utzi.

Haizez izorratu zena putzez erditu zen.

en knock up.
es preñar; quedarse preñada.

sarrera erlazionatuak
bete (3), kargatu (1), poxelatu; aldean eduki, ekartzeko egon; katigu (1); fardel (2), hezur berri; maleta, tuntux

 

3 ad
engainatu.

  • Aisa izorratze’izkiek hi bezalako tontuak.

en burn, con, sucker.
es meterla doblada.

sarrera erlazionatuak
azak eman (1), enkalikatu, hezurraz koipetsu egin, lagantatu, porrua sartu, sartu, zakuan sartu (1)

 

« Hiztegiaren aurkibidera