kakaztu

1 ad
kakaz edo lohitasunez zikindu (baita zentzu figuratiboan ere).

  • Ontzi bat euliek dena kakaztua.
  • Gizon biraolariak bere burua kakazten du.
  • Pikuteatu zuela, etzuela, beintzat betiko kakaztuta geratu zen.

es llenarse de mierda, enmierdar(se).

sarrera erlazionatuak
urde egin

 

2 ad
hondatu, lorrindu.

  • Idei polita zen, baina kakaztu in da.
  • Kontu horrek guztiok kakaztuko gaitu.

en go down the toilet.
es irse a la mierda.
fr foirer, merder, tomber à l’eau.

sarrera erlazionatuak
demontreetan gora joan, kaka egitera joan (2), kakaginera joan (1), kakalastatu, pikutara joan (2), txakurraren salara joan (2)

 

3 ad
(bazterrak) nahasi.

  • Gizalegea ahazturik, bazterrak kakazten.

es liarla, enredar.

sarrera erlazionatuak
kaka nahastu (1), saltsatu (1)

 

« Hiztegiaren aurkibidera